Η τρέχουσα ημερομηνία/ώρα είναι Παρ 17 Μάης 2024 - 5:29
Η αναζήτηση βρήκε 2 εγγραφές
Παρέδιδε νεοελληνικά και επέζησε του Άουσβιτς
Ο 95χρονος Μοσέ Αελιόν μιλά στη Deutsche Welle για τη ζωή του από τη Θεσσαλονίκη στο Άουσβιτς και το Τελ Αβιβ. Την ημέρα της απελευθέρωσής του το 1945 τραγουδούσε με άλλους Έλληνες συγκρατούμενους τον εθνικό ύμνο.
Κρακοβία, 26 Ιανουαρίου 2020. Στη Stara Zajezdnia, το παλιό ντεπό των τραμ, δίνεται το δείπνο προς τιμήν των επιζώντων του γερμανικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Άουσβιτς. Γύρω στους 200 έχουν έρθει εφέτος από όλα τα μέρη της γης. Την άλλη ημέρα θα συμμετέχουν στην τελετή για τα 75 χρόνια από την απελευθέρωση του στρατοπέδου στις 27 Ιανουαρίου 1945 από σοβιετικά στρατεύματα. Ένας από τους επιζώντες είναι ο σχεδόν 95χρονος Μοσέ Αελιόν. Κάτι θυμίζει η δερμάτινη τραγιάσκα που φορά. Όχι τυχαία. Την είχε αγοράσει στη Θεσσαλονίκη το 1987 και από τότε δεν την αποχωρίζεται.
Εκείνη τη χρονιά είχε επισκεφτεί το Άουσβιτς για πρώτη φορά μετά την απελευθέρωσή του το 1945. Και στη συνέχεια ταξίδεψε στη γενέτειρα του Θεσσαλονίκη που είχε να τη δει από το 1943. Ψάχνει να βρει λέξεις για να περιγράψει το τι αισθάνθηκε τότε: «Τι μπορώ να πω; Πήγα στο σοκάκι που γεννήθηκα. Τα σπίτια άλλαξαν, δεν υπήρχαν άλλο. Πήγα στο δρόμο όπου κατοικούσα στην οδό Ολύμπου. Βρήκα το σπίτι μου. Ο άνθρωπος ξέρει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Έτσι είναι η ζωή.»
Με την άφιξη στο Άουσβιτς χάνει την οικογένεια
Από τον Απρίλιο 1943 ως τον Ιανουάριο 1945, για 21 ολόκληρους μήνες, ο Μοσέ Αελιόν ήταν κρατούμενος στο κολαστήριο του Άουσβιτς. Έχει παραμείνει νωπή στη μνήμη του η στιγμή όταν μετά από έξι ημέρες ταξίδι στις 14 Απριλίου 1943 τα χαράματα ανοίγουν οι πόρτες του τρένου που τους μετέφερε από τη Θεσσαλονίκη. Όταν κατέβηκαν από τα βαγόνια, αξιωματικοί των SS τους μοίρασαν σε ομάδες. Μόνο οι άνδρες και oι γυναίκες που ήταν σε θέση να εργαστούν παρέμειναν στη ζωή. Ηλικιωμένοι, ανήμποροι για εργασία και γυναίκες με παιδιά οδηγήθηκαν κατευθείαν στα κρεματόρια.
Με εξαίρεση τον θείο του, ο Μοσέ Αελιόν χάνει εκείνη την ημέρα όλους τους συγγενείς του – παππούδες, ξαδέλφια, μητέρα και τη δεκαεξάχρονη αδελφή του. Για αυτή έχει ακόμη και σήμερα τύψεις. Αν δεν είχε ακολουθήσει τη μητέρα τους θα μπορούσε να είχε επιζήσει, τουλάχιστον προσωρινά. Όπως θυμάται, όταν γίνονταν ο καταμερισμός σε ομάδες «σκεφτήκαμε στην οικογένεια, τι να κάνουμε με την αδελφή μου; Είπαμε, γιατί να χωριστούν, να πάει μαζί με τις άλλες γυναίκες. Εκείνη τη στιγμή την καταδικάσαμε σε θάνατο. Αλλά δεν το ξέραμε αυτό.» Λίγους μήνες αργότερα πεθαίνει και ο θείος του.
Η επιβίωση
Μέχρι να έρθει στο Άουσβιτς ο μαθητής του 4ου Γυμνασίου Αρρένων Θεσσαλονίκης δεν ήταν συνηθισμένος σε χειρωνακτικές εργασίες. Στο στρατόπεδο του ήταν δύσκολο να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα, που σήμαινε σκληρή εργασία. Πολλοί συγκρατούμενοί του δεν άντεξαν και πέθαναν. Ο βασικός λόγος που κατάφερε να επιζήσει ήταν οι γνώσεις που είχε αποκτήσει στο σχολείο στη Θεσσαλονίκη και ένας συγκρατούμενος πολωνός καθολικός μοναχός. «Παρέδιδα μαθήματα της νεοελληνικής γλώσσας στον ιερέα,» θυμάται, «και αυτός μου έδινε ψωμί, φρούτα. Αυτός λάμβανε από το σπίτι του πακέτα με τρόφιμα και μου έδινε και εμένα. Του παρέδιδα μαθήματα ως τον Ιούλιο του 1944.» Τότε ο μοναχός μεταφέρθηκε σε άλλο στρατόπεδο.
Η απελευθέρωση
Εν όψει της προέλασης του Κόκκινου Στρατού αποφασίζεται η εκκένωση του Άουσβιτς και η μεταφορά των κρατουμένων που είναι σε θέση να εργαστούν σε στρατόπεδα που ήταν πιο κοντά στη Γερμανία. Δεκάδες χιλιάδες, ανάμεσα τους και ο Μοσέ Αελιόν, αναγκάζονται στις 21 Ιανουαρίου 1945 να συμμετάσχουν στις Πορείες Θανάτου. Επόμενοι σταθμοί είναι τα στρατόπεδα Μαουτχάουζεν, Μελκ και Έμπενζεε της Αυστρίας, όπου και δουλεύει για την πολεμική βιομηχανία.
Μόλις τις 5 Μαίου 1945, τρεις ημέρες πριν από τη συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας, ο Μοσέ Αελιόν απελευθερώνεται. Όπως θυμάται, το πρωί εκείνης της ημέρας πήγε με τους άλλους κρατούμενους στην πλατεία του στρατοπέδου για το καθημερινό προσκλητήριο. Μάταια όμως περίμεναν τους φύλακες: «Περιμέναμε, περιμέναμε κάμποσες ώρες. Μετά το μεσημέρι μπήκαν τρία τανκς στο στρατόπεδο. Όποιος μπορούσε έτρεξε για να τα αγγίξει, έτσι ώστε να είναι σίγουρος ότι είναι τανκς και όχι κάτι άλλο. Ήταν τρία αμερικανικά τανκς. Εγώ πήγα σε ένα που είχε στην αντένα μια μικρή ελληνική σημαία. Είμασταν πολλοί Έλληνες στο Έμπενζεε, και χριστιανοί - όχι μόνο εβραίοι. Όλοι συγκεντρωθήκαμε εκεί. Οι γονείς του αρχηγού του τάνκς είχαν πάει μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες και αυτόν τον πήραν στο στρατό. Όλοι είχαμε συγκεντρωθεί γύρω από το τανκς, μιλούσαμε, φωνάζαμε ‘Ζήτω η Ελλάδα’ και τραγουδήσαμε τον εθνικό ύμνο: ‘Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή, σε γνωρίζω από την όψη που με βιά μετράει τη γη.»
Μετανάστευση στην Παλαιστίνη
Μετά την απελευθέρωσή του ο Μοσέ Αελιόν μεταφέρεται από τα Ηνωμένα Έθνη στην Ιταλία προκειμένου να επιστρέψει στην Ελλάδα. Εβραίοι στρατιώτες στις γραμμές του βρετανικού στρατού τον πείθουν, όπως και πολλούς άλλους, να μεταναστεύσει στην Παλαιστίνη. Βέβαια, υπήρξε και ένα σοβαρό κίνητρο που τον διευκόλυνε να πάρει αυτή την απόφαση: «Γνώρισα ένα κορίτσι από τη Ρουμανία στην Ιταλία. Eίχε έρθει με την ομάδα των Ελλήνων Εβραίων εκεί. Παντρευτήκαμε στις 2 Ιουλίου 1947.» Πάνω από 63 χρόνια, μέχρι το θάνατο της, κράτησε ο γάμος του με τη Χάνα Βάλντμαν. Απόκτησαν κόρη και γιό, εγγόνια, δισέγγονα.
Στο Ισραήλ ο Μοσέ Αελιόν είχε μια μακρά στρατιωτική σταδιοδρομία που την ολοκλήρωσε με το βαθμό του συνταγματάρχη. Όντας συνταξιούχος πραγματοποιεί το όνειρό του να σπουδάσει, κάνει Bachelor και Master στις ανθρωπιστικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. Για 15 χρόνια ήταν πρόεδρος της «Εταιρείας των Επιζώντων του Ολοκαυτώματος από την Ελλάδα στο Ισραήλ» και για περισσότερο από δέκα χρόνια μέλος του προεδρείου του ιδρύματος μνήμης Yad Vashem στην Ιερουσαλήμ. Ο Μοσέ Αελιόν έχει δημοσιεύσει την αυτοβιογραφία και ποιήματά του, ενώ το 2015 εκδίδεται η Οδύσσεια στα ισπανοεβραϊκά σε δική του μετάφραση από τα αρχαιοελληνικά.
* Ετικέτες Θέματος: #Ειδήσεις #Ελλάδα #inforumgr
* Πηγή: ellas-forum.com
- Την / Το Κυρ 2 Φεβ 2020 - 8:35
- Αναζήτηση σε...: Ελλάδα
- Θεματική Ενότητα: Παρέδιδε νεοελληνικά και επέζησε του Άουσβιτς
- Απαντήσεις: 0
- Αναγνώσεις: 191
Θεσσαλονίκη: Παρουσιάστηκε η ελληνική έκδοση του βιβλίου «Οι γυναίκες του μπλοκ 10 - Ιατρικά Πειράματα στο Άουσβιτς»
«….Στο μπλοκ 10 είχαν πεθάνει λόγω των ενέσεων, ή από δευτερεύουσες μολύνσεις ύστερα από μια ανάλογη επέμβαση: Η Γκρέτα Μόουζες, το γένος Ρόζε 33 ετών από το 'Αμστερνταμ το Νοέμβριο του 1943, η Ολλανδέζα Χάνα «Κόνι» Φράνσμαν συνεργάτιδα του περιοδικού μόδας «Κάλκερ», η Χερμίνε «Μίμι» Μπον, το γένος Χέρτς, 25 ετών, η Ολλανδέζα Άννι Ζαγκούρσκι γεννημένη στην Πολωνία, η Γερίνα Κάσμαν γεννημένη το 1907 στη Γαλλία, …η Βερολινέζα δρ. Λιχνενστάιν, η Ελληνίδα Σολ Στρούμσα…».
Το εφιαλτικό σκηνικό του «Μπλοκ 10» εντός του οποίου έλαβαν χώρα εγκληματικά «ιατρικά» πειράματα των ναζί, με θύματα νεαρές εβραίες γυναίκες κρατούμενες του στρατοπέδου του 'Αουσβιτς, αναβίωσε απόψε στην αίθουσα της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης, όπου έγινε η παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου του γερμανού δημοσιογράφου, ιστορικού και καθηγητή Εμπειρικής Ιστορίας και Πολιτισμού στο πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν Hans -Joachim Lang, με τίτλο : «Οι γυναίκες του μπλοκ 10- Ιατρικά Πειράματα στο 'Αουσβιτς».
Το πέτρινο κτίριο μέσα στο στρατόπεδο με την ονομασία «μπλοκ 10» διαρρυθμίστηκε και χρησιμοποιήθηκε στο διάστημα 1942-1945 ως ιατρικό εργαστήριο για τα πειράματα του καθηγητή γιατρού Κάρλ Κλάουμπεργκ και συνεργατών του. Μέσα σε αυτό υπέβαλαν σε αναγκαστική στείρωση χωρίς εγχείρηση, με ακτίνες Ραίντγκεν, ή με έγχυση τοξικού υγρού μέσα στις σάλπιγγες τους, νεαρές γυναίκες απ' όλες τις κατακτημένες, από τους ναζί, χώρες, μεταξύ των οποίων και ελληνίδες εβραίες, στην πλειοψηφία τους από τη σεφαραδίτικη κοινότητα της Θεσσαλονίκης.
Όπως αναφέρθηκε στην εκδήλωση, τόσο από τον συγγραφέα, όσο και από τους άλλους ομιλητές, τα στερούμενα «κάθε ηθικής και δεοντολογίας» πειράματα σε ανθρώπους, έγιναν στο βωμό της δήθεν «επιστημονικής» εξέλιξης, όπως την είχαν κατά νου οι ναζιστές γιατροί, εδραιωμένη πάνω στις «φυλετικές» θεωρίες που προϋπήρχαν και στο όνομα της «καθαρότητας της ‘'Αριας φυλής», αλλά και στη βάση της «αρνητικής πληθυσμιακής πολιτικής» την οποία προπαγάνδιζε έντονα ο Χ. Χίμλερ και η οποία κατά μια μορφή της συναντάται και στον επεξεργασμένο γενικό ναζιστικό σχεδιασμό «Ανατολή».
Όλα αυτά συνετέλεσαν στη δημιουργία - υπό τις ευλογίες του Χίμλερ - του Μπλοκ 10 στο 'Αουσβιτς. Εκεί, παρά τις αντίθετους ισχυρισμούς του ιθύνοντος «γιατρού» Κλάουμπεργκ κατά τη σύλληψη του το 1955 - έγινε μετά από μήνυση θύματος του, αλλά ο ίδιος πέθανε πριν περάσει από δίκη - οι νεαρές γυναίκες υπέφεραν τα πάνδεινα, αποστερήθηκαν τη δυνατότητα να αποκτήσουν παιδί και αρκετές πέθαναν από τις επιπλοκές και από τις παρενέργειες των τοξικών ουσιών που δέχθηκαν με ενέσιμη μορφή μέσα στο αναπαραγωγικό τους σύστημα.
«Στο μπλοκ 10 υποβλήθηκαν σε πειράματα περίπου οκτακόσιες εβραίες, από αυτές λιγότερες από τριακόσιες επέζησαν» τόνισε ο συγγραφέας του βιβλίου, Hans -Joachim Lang. Ο συγγραφέας υπογράμμισε ότι από τον συνολικό αριθμό των γυναικών που υποβλήθηκαν σε πειράματα στο μπλοκ 10, πολλές ήταν εβραίες από τη Θεσσαλονίκη και είχαν μεταφερθεί με τις γνωστές σιδηροδρομικές «αποστολές του θανάτου» ανάμεσα στους σαράντα έξι χιλιάδες και πλέον θεσσαλονικιούς εβραίους, που βρήκαν τραγικό θάνατο στα κρεματόρια του ‘'Αουσβιτς - Μπιργκενάου.
«Οι περισσότερες από αυτές έφτασαν στο ''Αουσβιτς με την 9η μεταφορά στις 17 Απριλίου 1943, το Σαμπάτ Α' Γκαντόλ, το Μεγάλο Σάββατο πριν το Πάσχα» ανέφερε η μεταφράστρια του βιβλίου, φιλόλογος, πρώην διευθύντρια εκδόσεων Romiosini, Νίκη Eideneier - Αναστασιάδη.
Ένα ακόμη έναυσμα που οδήγησε τον κ. Λαγνκ να αναζητήσει την ελληνική πλευρά της τραγωδίας του μπλοκ 10 ήταν ένα άλλο αλλόκοτο «επιστημονικό» πείραμα με θύματα εβραίους, το οποίο και περιγράφει σε προηγούμενο βιβλίο του. Αυτό ήταν η διαβόητη «συλλογή σκελετών» του ελβετογερμανού ανατόμου στο Στρασβούργο, Αουγκούστ Χιρτ. Ο Χιρτ είχε ζητήσει τη μεσολάβηση του Χίμλερ για να σταλούν στο ινστιτούτο ανατομίας που διηύθυνε σκελετοί εβραίων, προφανώς για να τους συγκρίνει με… σκελετούς Αρίων... Οι ναζιστικές αρχές επέδειξαν ιδιαίτερη σπουδή να πραγματοποιήσουν το αίτημα του, θανατώνοντας με αέριο 29 γυναίκες και 57 άνδρες κρατουμένους και στέλνοντας στον καθηγητή Χιρτ τα «άθικτα» πτώματα τους για «έλεγχο και ταξινόμηση»… Η ταυτότητα των θυμάτων παρέμενε άγνωστη από τη Δίκη της Νυρεμβέργης και τελικώς έγινε γνωστή χάρη στις έρευνες του συγγραφέα Hans -Joachim Lang, ο οποίος τότε αγνοούσε την ύπαρξη του «μπλοκ 10».
«Με εξέπληξε ωστόσο το γεγονός ότι οι μισές από τις γυναίκες, που στάλθηκαν στον Χιρτ καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη» τόνισε ο κ. Λάνγκ, τονίζοντας ότι αυτό ήταν ένα ισχυρό έναυσμα να αρχίσει να αναζητά την άκρη του νήματος, μεταξύ άλλων ευρωπαϊκών πόλεων και στη Θεσσαλονίκη.
Το βιβλίο «Οι γυναίκες του μπλοκ 10 - Ιατρικά πειράματα στο 'Αουσβιτς» παρουσιάστηκε από τον ίδιο συγγραφέα και από προσωπικότητες από το χώρο της ιατρικής, των γραμμάτων και του πολιτισμού, παρουσία του προξένου, αναπληρωτή γενικού πρόξενου της Γερμανίας στη Θεσσαλονίκη, Carsten Muller. Τη συζήτηση συντόνισε ο πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης και πρόεδρος του τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ, Αστέριος Καραγιάννης.
Στην εμπειρία του από τη Γερμανία όπου βρέθηκε για μεταπτυχιακές σπουδές στη δεκαετία του 1970 αναφέρθηκε ο καθηγητής Μαιευτικής και Γυναικολογίας ΑΠΘ Θεόδωρος Αγοραστός, όπου γερμανοί συνάδελφοι του «είχαν σκεπασμένο με ένα σεντόνι ένα παλιό κολποσκόπιο» και επεδείκνυαν μάλιστα όλοι τους εξαιρετικά «απαξιωτική» συμπεριφορά για αυτό. Όπως αντιλήφθηκε σύντομα, η «κολποσκόπηση» - η οποία ως μέθοδος είχε προπολεμικά εφευρεθεί και αναπτυχθεί από γερμανούς επιστήμονες - ήταν μεταπολεμικά στη Γερμανία σχεδόν «απαγορευμένη» λέξη, εξαιτίας των ναζιστικών πειραμάτων. Ο κ. Αγοραστός τόνισε ότι δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο συνέδριο που αναφέρεται στη μέθοδο έγινε στο Μπουένος 'Αιρες, καθώς εκεί είχαν καταφύγει πολλοί γερμανοί γιατροί, αρκετά χρόνια μετά, ενώ η μέθοδος «επέστρεψε» στη Γερμανία πολύ αργότερα και αφού έκανε το γύρο του δυτικού κόσμου.
Ο κ. Αγοραστός που βοήθησε στην μετάφραση ιατρικών όρων του βιβλίου αναφέρθηκε, επίσης, στον τρόπο με τον οποίο ο Κλάουμπεργκ έκανε τα πειράματα του στο μπλοκ 10, εγχέοντας με σύριγγα στη μήτρα νεαρών γυναικών μίγμα ορμονών και τοξικών ουσιών που έφραζαν και κατέστρεφαν το αναπαραγωγικό σύστημα τους, όπως επίσης και στις σχέσεις της ναζιστικής ηγεσίας με γερμανούς μεγαλογιατρούς της περιόδου η οποία τους «διευκόλυνε» να βρουν έμψυχο υλικό για τα ανόσια πειράματα τους μεταξύ των κρατουμένων των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης. Τέτοιοι γιατροί - που αναφέρονται στο βιβλίο του Λαγκ - ήταν μεταξύ άλλων ο Χορστ Σούμαν και ο Χέλμουτ Βίρτς, ο αδελφός του οποίου Εντουάρντ Βίρτς ήταν ο αρχίατρος του 'Αουσβιτς…
Για το βιβλίο και για την ερευνητική δουλειά του συγγραφέα η οποία τεκμηριώνεται πλήρως και λεπτομερειακά από μαρτυρίες θυμάτων, έγγραφα, ιστορικά ντοκουμέντα, μίλησε επίσης ο συγγραφέας Τζέκυ Μπενμαγιόρ, που προλογίζει στην ελληνική έκδοση το βιβλίο, καθώς και η μεταφράστρια του βιβλίου, Νίκη Eideneier - Αναστασιάδη, που ανέγνωσε ένα απόσπασμα από το βιβλίο.
Το βιβλίο «Οι γυναίκες μπλοκ 10 - Ιατρικά πειράματα στο 'Αουσβιτς» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις University Studio Press.
* Ετικέτες Θέματος: #Ειδήσεις #Ελλάδα #inforumgr
* Πηγή: Zougla.gr
- Την / Το Πεμ 13 Ιουν 2019 - 6:24
- Αναζήτηση σε...: Αρχείο 2019
- Θεματική Ενότητα: Θεσσαλονίκη: Παρουσιάστηκε η ελληνική έκδοση του βιβλίου «Οι γυναίκες του μπλοκ 10 - Ιατρικά Πειράματα στο Άουσβιτς»
- Απαντήσεις: 0
- Αναγνώσεις: 263
|
|